مرکز خرید فروش قیمت پودر پیاز و سیر ادویه

در بسیاری از دروس روانشناسی، به دانشجویان عدد سحرآمیز 7 به علاوه یا منهای 2 معرفی می شود. نتیجه اساسی این قاعده آن است که یادگیرندگان قادرند در یک زمان تنها بین 5 تا 9 ماده اطلاعاتی را به خاطر بسپارند. مثلاً ما می توانیم یک شماره تلفن را برای مدتی کوتاه در حافظه ی خود نگه داریم. اما قادر نیستیم که دو شماره تلفن را در این حافظه به خاطر بسپاریم. به این علت که دو شماره تلفن دارای 14 قطعه اطلاعات است و این بینش از ظرفیت حافظه ی فعال ما است.

مفهوم بارشناختی برای اولین بار درسال های 1950 ارائه گردید و برپایه ی این عقیده بنا گردید که کانال های ارتباطی ظرفیت محدودی را برای ارسال اطلاعات دارند. این نظریه که نظریه ی گنجایش نامیده می شود و می گوید که ظرفیت شناختی انسان از محدودیت برخوردار است. ما در آن واحد، می توانیم تعداد محدودی از واحدهای اطلاعاتی را پردازش نماییم. اصطلاح بارشناختی، به میزان باری که در هنگام پردازش اطلاعات بر روی حافظه ی فعال یا کوتاه مدت وارد می آید تا بتواند آن اطلاعات را برای جای دهی در حافظه ی درازمدت رمزگذاری کند اشاره دارد. این تلاش ذهنی برای پردازش اطلاعات را بارشناختی می نامیم.

در تعریف نظریه ی بارشناختی، ویژگی های زیر را برای این نظریه محسوب برمی شمارند:

1-نظریه بارشناختی، یک نظریه ی جامع محسوب می شود. این نظریه در مورد تمامی رسانه ها، محتوای آموزشی، یادگیرندگان و توسط تمامی متخصصان آموزشی قابل کاربرد است.

2-نظریه ی بارشناختی، بیانگر اصول و راهبردهای طراحی آموزشی است. این نظریه در مورد طراحی و نحوه ارائه متن، تصویر یا گفتار آموزشی، توصیه هایی را ارائه می دهد.

3-نظریه ی بارشناختی از حمایت آموزشی برخوردار است.

4-نظریه ی بارشناختی، یادگیری اثربخش را مقصد خود قرار می دهد. پژهش ها نشان داده اند که در صورت توجه به اصول بارشناختی در طراحی و تولید محتوای آموزشی، یادگیری اثربخش تر می شود. به یادگیری ای یادگیری اثربخش می گویند که عملکرد یادگیرنده در ازمون ها، بهتر از قبل باشد و برای کسب این یادگیری، زمان کمتری را صرف کرده باشد.

5-نظریه ی بارشناختی، فرآیندهای یادگیری شناختی انسان را مد نظرخود قرار می دهد. این نظریه به محدودیت های شناختی انسان توجه می کند تا یادگیری را به حداکثر ممکن برساند. نظریه ی بارشناختی، بیانگر آن است که میزان اطلاعاتی را می تواند در حافظه ی فعال ما در یک زمان مورد ذخیره و استفاده قرار بگیرد، بدون آنکه ظرفیت شناختی این حافظه بیش از حد اشکال کند، مقدار محدود و مشخص شده ای است. نظریه ی بارشناختی در اواخر دهه ی 1970 با توجه بر روی یادگیری دانش آموزان در حل مسائل به وجود آمد. در اواخر دهه ی 1980، مفهوم بارشناختی برای توضیح این نتایج پژوهشی به دست آمده مطرح گردید. سپس این نظریه به طور مشخص توسط جان سوئلر در سال 1988 مطرح گردید.

توسعه ی این نظریه، طی مراحل مختلفی اتفاق افتاده است. مرحله ی اول، مصادف با مطرح شده نظریه ی بارشناختی توسط سوئلر بود که بارشناختی بیرونی را در حل مسائل مطرح کرد. تمامی اصولی که در این مرحله برای این نظریه مطرح شدند، همگی در ارتباط با بارشناختی بیرونی بودند. در این مرحله، اینطور فرض می شد که بارشناختی بیرونی، کل بارشناختی تحمیل شده بر روی حافظه ی فعال است. مرحله ی دوم که مصادف با اواسط دهه ی 1990 میلادی بود. بارشناختی درونی، به عنوان بارشناختی نوع دوم مطرح گردید. در این مرحله، بارشناختی درونی و بارشناختی بیرونی، کل بارشناختی ای محسوب می شد که بر حافظه ی فعال تحمیل می گردید. در نتیجه ی ظهور بارشناختی بیرونی، مفروضه ها و اصول جدیدی در این رابطه اتفاق افتاد. این مرحله متضمن دو پیشرفت اساسی بود، پیشرفت اول اینکه بارشناختی مطلوب به عنوان سومین نوع بارشناختی مطرح گردید. پیشرفت دوم این بود که مشخص شد که تمامی بارشناختی تحمیل شده برحافظه ی فعال، در یادگیری اختلال ایجاد نمی کند و به عبارتی دیگر، تأثیر منفی ندارد.

نظریه ی بارشناختی، یکی از مهم ترین نظریه ها در طراحی آموزشی محسوب می شود. این نظریه راهبردهایی را برای طراحی مواد یادگیری که در قالب چندرسانه ای و سایر قالب ها هستند ارائه می کند. هدف نظریه ی بارشناختی، پیش بینی پیامدهای یادگیری با توجه به قابلیت ها و محدودیت های ساختارشناختی انسان است. این نظریه می تواند در گستره ی وسیعی از محیط های یادگیری به کار گرفته شود. به علت این گستردگی کاربرد نظریه ی بارشناختی، پژوهش های وسیعی انجام پذیرفته است که ارتباط میان ساختارشناختی انسان، طراحی مواد آموزشی و یادگیری موفق را به نمایش می گذارند.